وی اضافه کرد: آن‌چه که من را آزرده می‌کند تربیت بهترین دانشجویان در کشور است که در آینده کار خود را در داخل دنبال نمی‌کنند. این دانشجو بعد از فارغ التحصیلی در آمریکا و اروپا بهترین عملکرد را از خود نشان می‌دهد که این مساله بیانگر این است که آموزش ما کار خود را خوب انجام می‌دهد اما به دلیل رسیدگی کمتر در کشور، این نیروی انسانی توانا را از دست می‌دهیم. زمانی که دانشجویانم را از دست می‌دهم مانند یک پدر خسارت سنگین این اتفاق را درک می‌کنم. به اعتقاد من در کمیته‌های تحقیقات دانشجویی بزرگترین وظیفه ما آموزش ِ پژوهش است نه این‌که به عنوان یک دانشجو ۸۰ مقاله ارایه دهیم این اصلا اتفاق خوبی نیست به واقع دانشجوی من باید از مسیر یک طرح تحقیقاتی بتواند انجام فعالیت پژوهشی را یاد بگیرد.

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ابراز داشت: در دانشگاه‌های علوم پزشکی تعداد زیادی استاد وجود دارد که از میان این تعداد تنها برخی این توانایی را دارا هستند که منتور پژوهشی باشند. یک دانشجوی باهوش دانشجویی است که در محیط دانشگاه این دست از اساتید را انتخاب کند. بخشی از این انتخاب با کمیته تحقیقات دانشجویی و اما بخشی با خود دانشجو است.

این مقام مسؤول در پایان خاطرنشان کرد: انشاءالله در مدل جدید کمیته تحقیقات دانشجویی بیشتر به سمت امکانات آموزش ِ پژوهشی برای دانشجویان خواهیم رفت و کیفیت پژوهش را دنبال خواهیم کرد. من اعتقاد دارم دانشگاه جای سیاست بازی نیست. بلکه جای آموزش، پژوهش، فرهنگ و ارایه خدمت است. دانشجو و استاد نگرش سیاسی خود را باید بیرون دانشگاه دنبال کند، در دانشگاه این فضا ما را به بیراهه خواهد برد. چرا با تغییر ریاست جمهوری در ایران، ریاست دانشگاه‌ها و به تبع آن معاونان و مدیران تغییر می‌کنند. اگر روزی فردی که توانایی علمی و مدیریتی بالا دارد با تغییر جایگاه سیاسی کشور تغییر نکند ما به سمت پیشرفت و موفقیت حرکت خواهیم کرد.