به گزارش مفدا بهشتی به نقل از مفدا- رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز چهارشنبه ۶ دی ماه ۱۴۰۲، در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران به موضوعات مختلف حوزه زنان پرداختند. در این دیدار تعدادی از بانوان فعال در حوزه‌های مختلف به بیان دغدغه‌های حوزه فعالیتی خود پرداختند که زهرا موحدنیا؛ دستیار تخصصی پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ایران و مادر چهار فرزند نیز موضوعات خاص و مورد توجه در حوزه بهداشت و درمان را بیان کرد.

متن سخنرانی دکتر موحدی نیا در محضر رهبر معظم انقلاب به این شرح است:

بسم ا... الرحمن الرحیم

سال گذشته در اوضاع متشنج جامعه در پی فتنه انگیزی دشمنان، چونان که فرمودید «علم، مسئولیت آور است و از اعتباری که این علم به شما داده به نفع مردم استفاده کنید»، جمعی از زنان جامعه پزشکی نامه‌ای به دختران ایران زمین نوشتند تا به آنان یادآور شوند که ایران، علی الخصوص در حوزه زن، کجا بود و اکنون کجاست!

روزگاری ایران برای ساده‌ترین معالجات، محتاج پزشکان هندی بود اما امروز بانوان پزشک این کشور پیچیده‌ترین جراحی‌های دنیا را انجام می‌دهند؛ کما اینکه در سایر رشته‌ها این درخشش‌ها وجود دارد.

زنان بالنده این کشور، ثمره این انقلاب هستند. لیکن چه می‌شود کرد که تا قبل از دولت کریمه حضرت موعود، همیشه در کنار امیدها و پیشرفت‌ها، گره‌ها و نواقص و «باید بهتر شود»‌هایی هست؛ و بحمد... اینجا گوش شنوای پدرانه‌ای در کنار ما.

۱) زنان جامعه علوم پزشکی برای کسب تخصص برای رفع نیاز طبی بانوان جامعه اسلامی و برافراشتن علم تولید علم و پیشرفت کشور سال‌ها است در تلاشند اما در عین نیاز مبرم نظام سالمت به جنس لطیف و شفیق و کارآمد زن، گویا توجهی به ساختار وجودی و خلقت او، نقش و حق همسری و مادری او و در یک کلام خانواده محوری نمی‌شود! این زن باید در ساختارهایی صلب و مردانه، نوبت کاری ۳۰ ساعته را متحمل شود، در طی دوره سنگین تحصیل به بچه دار شدن فکر هم نکند، طرح اجباری پزشکانش را هر جا که گفتند بگذراند، مرخصی زایمان کافی نخواهد، اگر فرزندش مریض و حتی بستری باشد، مرخصی نداشته باشد و «می خواست که بچه دار نشود» !

با این اوصاف بانویی که به دنبال تشکیل و حفظ خانواده، و فرزندآوری است، در بسیاری از رشته‌های تحصیلی و نه فقط علوم پزشکی، عملا از چرخه رقابت سنگین این عرصه و کرسی‌های هیئت علمی باز می‌ماند. ایران مهد قانون‌های متعالی است اما اجراهای ضعیف و نظارت‌های ناکافی مانع اثربخشی قوانین می‌شود.

در این بحران جدی پیری جمعیت و کاهش ازدواج و فرزندآوری، زمان آن است که قوانین جمعیتی مانند انعطاف ساعات کاری مادران، تاسیس مهدکودک در محل‌های کار و تحصیل، کاهش مدت طرح اجباری مادران، انتخاب محل طرح، مرخصی زایمان، پرداختی‌های لازم و... با جدیت و نظارت کافی و خارج از اختیار عمل و سلیقه مدیران خرد و میانی به اجرا درآیند.

۲) زن و پزشکی را کنار هم که بگذاریم زخمی دیگر نیز سر باز می‌کند. برای جامعه اسلامی ما مایه خجالت است که یکی از نگرانی‌های مهم زنان عفیفه جامعه از هر قشری، حفظ نشدن حریم حجاب و عفاف و کرامت آنان در محیط های درمانی است. به راستی طرح انطباق که سال‌ها است مصوبات بالادستی و آیین نامه‌های خوبی برای آن ایجاد شده یا تولید لباس‌های پوشیده که می‌گویند طراحی شده، در اجرا به کجا رسیده است؟ چرا نظارت بر این مسئله، اولویت یا مورد توجه جدی و متعصبانه نیست؟ خود کادر درمان خانم نیز از عدم امکان رعایت حدود شرعی در محیط کار معذب و گالیه مندند!

وزارت بهداشت باید توجه جدی به این مسئله شرعی که اتفاقا از اصول اخلاق حرفه‌ای پزشکی در سراسر دنیا است داشته باشد و آن را در اولویت و فوریت اجرا قرار دهد. هم چنین آیا نباید با تدابیری، در جهت حفظ حریم و حرمت زن مسلمان و ایرانی، پذیرش برخی رشته‌ها مانند اورولوژی زنان و فوق جراحی سینه نیز - همچون رشته زنان و زایمان- منحصر به بانوان باشد؟

۳) نخبگان هوشیار می‌دانند که سال‌ها است دشمنان قسم خورده این کشور، به اسم برنامه‌های ارتقاء سلامت به ویژه سلامت زنان و کودکان، مشغول طراحی و اجرای برنامه‌هایی با رنگ و بوی نو استعماری بوده و هستند. برنامه‌های به ظاهر دلسوزانه اما دارای پیوست فرهنگی و اجتماعی هدف دار مانند غربال گری‌های غیر علمی، خدمت رسانی به انواع انحرافات جنسی، ابعادی از سلامت روان و خشونت، کنترل HIV ایدز و ویروس پاپیلوما بدون پشتوانه علمی، مسئله ترنس‌ها، رواج افسارگسیخته جراحی‌های زیبایی در جامعه و... همه تکه‌هایی از پازل تغییر زیست جنسی جامعه، حیازدایی، از بین بردن بنیان خانواده و تجاوز به حدود الهی در خود دارند.

به نظر لازم است سریعتر نهادی مشخص، بصیر و دارای قدرت کافی، به بررسی و نظارت بر تمامی برنامه‌های سلامت کشور و ارتباطات بین المللی این حوزه در همه ابعاد اجتماعی، امنیتی، حقوقی و فقهی بپردازد تا به این نحو تا حد ممکن جلوی نفوذ از مسیر مقدس و محبوب و مصونیت دار سلامت گرفته شود.

۴) در راستای ارتقاء سلامت کلی زنان و نیز سلامت باروری و کمک به حل معضل ناباروری که در کشور ما شیوعی بالاتر از میانگین جهانی داشته و از گره‌های حوزه جمعیت است، باید با نگاهی بهداشتی و پیشگیری محور، به مسائلی چون محیط زیست و آلاینده‌ها، امنیت غذایی، ترویج آموزه‌های مستند طب ایرانی و اصلاح سبک زندگی توجه اساسی نمود. وزارت بهداشت باید آموزه‌های مبتنی بر شواهد طب ایرانی را در سطوح مختلف بهداشت و درمان به کار گیرد.

در یک کلام مبنای سیاست گذاری و برنامه ریزی‌ها در همه حوزه‌ها از جمله نظام سلامت، باید سیاست‌های کلی جمهوری اسلامی و علم و اولویت سنجی‌های بومی باشد نه اسناد بیگانه. این موضوع باید به جد مورد توجه مسئولان کشور و تحت رصد و پیگیری نهادهای نظارتی قرار بگیرد.

سخن بسیار است و زمان کوتاه. لیک نمی‌توان در آخر کلام، نگاه‌ها را به سمتی نبرد که دل‌های ما آن جا است.

آه ای فلسطین، ای کلید رمزآلود فرج، خدا می‌داند و تو نیز بدان که روز و شب بر زبان ما «نحن معکم و لن ننساکم» جاری است جامعه پزشکی ایستاده در سرزمین خون و مقاومت! هفته‌ها است ندای ضربان قلب ما «یا لیتنا کنا معکم» شده است.

راه بسته است و گرنه ما خیلی وقت است ردای سپید بر تن، کوله‌هایمان را بسته‌ایم راه بسته است و گرنه ما سال‌ها پیش سوگند مقدس خورده‌ایم برای این روزها، راه بسته است وگرنه ما جان را آماده کرده‌ایم.

برای جان گرفتن حقیقت و حقانیت استقامت بورزید و در یاری مظلوم و مقابله با باطل پای بفشارید که ما نیز ان شا ا... به شما خواهیم پیوست...

أنْت إلٰهی وسیّدی وموْلای اغْفرْ لأوْلیائنا، وکفّ عنّا أعْداءنا، واشْغلْهمْ عنْ أذانا، وأظْهرْ کلمة الْحقّ واجْعلْها الْعلْیا، وأدْحضْ کلمة الْباطل واجْعلْها السّفْلیٰ إنّک علیٰ کلّ شیْءٍ قدیرٌ./ و السالم علیکم و رحمه ا.. . و برکاته